Vandaag was de langverwachte IVN excursie ‘Eten uit de natuur’. Ik keek er al weken naar uit en de verwachtingen waren dan ook hooggespannen. Op internet had ik al enkele websites over wildplukken bezocht en mezelf ingelezen in de verschillende soorten eetbare planten. Misschien keek ik er zo erg naar uit dat het eigenlijk alleen maar tegen kon vallen.

Eindelijk op pad

Benieuwd naar de excursie zijn we vanochtend met zijn allen in de auto gestapt. Ikzelf, vrouw, kinderen en zelfs de hond mocht mee. Op naar Veghel waar ook de rest van de deelnemers aankwamen. Het was een overzichtelijk groepje, een kleine twintig man. Nou ja, eigenlijk maar vier man, de rest waren dames. Toen iedereen er was leidde Wildplukgids Geertje Jansen van wandeloogst.nl ons de Aa-broeken binnen.

Eenmaal in het gebied konden we al meteen weer blijven staan voor de eerste attractie van de dag: Zevenblad. Deze kende ik al van mijn ‘vooronderzoek’ en is een heel bekende eetbare plant. Een leuke binnenkomer dus. Na enkele tientallen meters stonden we alweer stil. Deze keer wel voor drie planten: de weegbree, smeerwortel en witte klaver. Een vijftig meter verderop vertelde ze ons over moerasspirea. En zo ging het maar door. Voor de kinderen was het een beetje saai om telkens weer te moeten stoppen voor een verhaaltje, vooral de jongste werd een beetje hangerig. Maar voor de volwassenen was het bijzonder leerzaam. Geertje kan echt geweldig vertellen en weet veel over het (vroegere) gebruik van de planten.

Heel erg leuk waren de stukjes die Geertje ‘floralore’ noemt, met verhalen over de bloemen en bomen. Zo weet ze de planten die we vonden te koppelen aan verhalen uit de bijbel, Romeinse tijd en Griekse mythologie. Alleen al voor die verhalen zou ik met de wandeling zijn meegegaan.

Te kort

Tegen het eind van de wandeling werden de ‘wandelstukken’ steeds langer. Ik had het idee dat dit niet kwam omdat Geertje door haar stof heen was, maar voornamelijk omdat ze in tijdnood kwam. Een paar minuten over twaalf waren we weer terug bij het beginpunt en was de wandeling afgelopen. Voor de kinderen was dat een mooie duur voor de wandeling. Ikzelf had best nog een rondje willen doen om meer te weten te komen over de eetbare planten en naar de mooie verhalen te luisteren.

Twee uur is eigenlijk te kort als je met Geertje op stap gaat.