Sinds enkele weken mag ik mezelf officieel IVN natuurgids noemen. Na een opleiding van bijna twee jaar gaat het echte werk nu beginnen. Ik heb mijn diploma op zak en nu mag ik met groepen belangstellenden op pad in de natuur.
De opleiding
In september 2017 zijn we met een grote groep, van ongeveer 36 cursisten aan dit avontuur begonnen. Dit waren cursisten van vier verschillende IVN afdelingen. Hieronder waren acht deelnemers van de afdeling Veghel, waarvan er één helaas heeft moeten stoppen vanwege tijdgebrek. Het was een heel divers groepje met ieder zijn eigen insteek en specialisme. Toch zijn we naar elkaar toe gegroeid en vrienden geworden.
Degenen die mijn blog al langer volgen weten dat ik in het begin over iedere lesavond een verslag schreef, maar naarmate de opleiding vorderde kregen we het steeds drukker en drukker. De opleiding behelst namelijk meer dan alleen de lesavonden en excursies. Zo moesten we onder andere een jaar lang een gebied inventariseren, we hebben een avondvullende presentatie gegeven voor de leden van IVN Veghel en we hebben een natuurbelevingsdag georganiseerd in ons adoptiegebied. Allemaal activiteiten waar veel tijd en werk in zit. Hierdoor had ik zelfs geen tijd meer over voor dit blog. (Gelukkig heb ik nu weer meer tijd en kan ik dit ook weer oppikken.)

Gedurende de opleiding hebben we veel geleerd over het IVN en over het begeleiden van groepen, maar het ging natuurlijk bovenal over de natuur. Ieder aspect van de Nederlandse natuur is aan bod geweest. We begonnen klein, met cellen; de bouwstenen van het leven. Vervolgens zijn we steeds weer wat groter gegaan, naar organismen, naar landschappen, om de laatste lessen te eindigen met de samenhang in de natuur.
Ben ik nu volleerd? Nee! De oude wijsheid is zeker waar: Hoe meer ik leer, hoe meer ik weet, dat ik eigenlijk niks weet. Gelukkig zijn er nog nog heel veel verrijkingscursussen voor de gidsen, te beginnen met een cursus over paddenstoelen in het najaar.
Het adoptiegebied
Zoals ik al vermeldde hebben we voor de opleiding ook een jaar lang een gebied moeten inventariseren. Hierbij hebben we gekozen voor een klein natuurgebied net buiten Erp. Het terrein bestaat uit een voormalige vuilstort, een festivalterrein, een poel waar de kinderen van het dorp komen spelen met hun schepnetjes en een bosje waar de buurtbewoners hun hond uitlaten. Niet echt een gebied waar je veel natuurwaarde verwacht.
Ik ben blij dat we met onze inventarisatie hebben kunnen aantonen dat dit totaal niet waar is. We hebben in het gebied uitzonderlijk veel verschillende organismen gevonden, waaronder enkele heel bijzondere soorten. Zo zie je maar dat de natuur zich niet laat sturen door de mens, ze gaat gewoon haar eigen gang.
Dat ons onderzoeksgebied zo dichtbij was had als voordeel dat ik er vaak naar toe kon gaan. Dat heb ik dan ook gedaan. Iedere week. En elke keer dat ik er kwam heb ik op hetzelfde punt een foto gemaakt. Al deze foto’s heb ik achter elkaar gezet en er een time-lapse filmpje van gemaakt.
Hoe nu verder
Nu ben ik dus IVN natuurgids. Maar wat nu? Hoe nu verder?
Nu gaat het echte werk beginnen! Binnenkort zal ik voor de eerste keer als echte IVN natuurgids aan de slag gaan. Samen met mijn voormalige mentor Karin Koppen zal ik een wandeling gaan gidsen langs de oevers van de Leijgraaf. En dat is nog maar het begin, want er zullen nog veel wandelingen, cursussen en lezingen volgen. Hier op mijn website kun je precies in de gaten houden wat ik allemaal ga doen. Hopelijk kom ik je nog een keer ergens tegen.
