Mijn schoonvader was een man met echte groene vingers. Zijn moestuin stond er altijd prachtig bij. Alle groenten stonden in kaarsrechte rijen alsof het soldaten waren die klaar stonden voor het ochtendappel. Ze groeiden prachtig en gaven een overvloedige opbrengst. Onkruid durfde zich niet in zijn ‘heufhof’ te vertonen, net zo min als ongedierte. Dit ging natuurlijk niet vanzelf, daar werkte hij hard voor. Maar hij wist exact wat er in de tuin moest gebeuren, hoe het gedaan moest worden en precies wanneer. In de loop der jaren had hij zoveel kennis vergaard dat hij problemen kon voorkomen nog voordat ze de kop opstaken.

Bruine vingers

Mijn moestuin ziet er helaas heel anders uit. Bij mij groeit het onkruid vaak harder dan de groenten, oogsten mislukken en hoe ik het ook probeer, er is altijd een groepje brutale peentjes of raapstelen die ergens gaan groeien waar ik ze niet heb gezaaid. Het is niet zo dat ik ontevreden ben over mijn oogst, integendeel; ik ben heel trots op mijn groentetuin. Maar ik moet er hard voor werken om er een mooie oogst uit te halen. En aan het einde van een dag wieden, harken, bemesten en bewateren heb ik geen groene, maar bruine vingers.

Groene vingers krijgen

Het is een mythe dat bij mensen met groene vingers alles vanzelf gaat. Zij moeten ook hard werken in hun tuin. Maar zij bezitten meer kennis over tuinieren, soms door hun opleiding, soms omdat ze een goed inzicht hebben, maar meestal kom het voort uit jarenlange ervaring. Hierdoor zien ze beter wat de tuin nodig heeft. Hierdoor kunnen ze in een vroeger stadium bijsturen en kost het werk minder moeite.

Ik merk bij mezelf ook dat ik steeds meer gevoel krijg voor de moestuin. Ik zie eerder aan de planten wanneer ze water nodig hebben. Bij veel groenten die ik zaai kan ik de jonge zaailingen onderscheiden van het onkruid, waardoor ik eerder kan gaan wieden. En ik leer langzaam maar zeker wat de grond nodig heeft voor een betere oogst. Sommige dingen kun je leren uit boeken, van het internet of van bevriende tuiniers. Veel dingen moet ik echter leren door het zelf te doen, fouten te maken en het de volgende keer beter te doen. En langzaam maar zeker worden mijn bruine vingers steeds groener.